Leon Swaczyna

Fto to je Lyjo Swaczyna?

Urodził się w Nowym Bytomiu ponad pół wieku temu. Co nie może być zaskoczeniem, jeśli wziąć pod uwagę, że jego pradziadek był w załodze pierwszego wozu strażackiego Huty „Pokój” i oczywiście także, mieszkał na Frynie.

Od prawie trzydziestu lat tworzy udany związek z żoną Gabrielą. Która, jak sam mówi jest dla niego, nieocenionym oparciem we wszystkich rodzajach jego aktywności.

Wykształcenie zdobywał w swoim rodzinnym mieście, najpierw w Szkole Podstawowej nr 22 , a potem w Technikum Mechanicznym im. Powstańców Śląskich. Mimo dwukrotnie podejmowanych prób, nie udało mu się ukończyć Uniwersytetu Śląskiego. Pracował nie tylko w Rudzie Śląskiej, ale także w innych miastach Śląska, jak i za granicą. A konkretnie w Niemczech, gdyż jedynie z mieszkańcami tego kraju, może porozumiewać się w ich ojczystym języku.

Bywał zatrudniony zarówno na stanowiskach fizycznych jak i umysłowych. W latach 1998-2003 pełnił funkcję członka Rady Nadzorczej, Rudzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Mógł tam w praktyce spożytkować, dla dobra wszystkich spółdzielców, wiedzę nabytą nie tylko na kursie zarządzania nieruchomościami. Od prawie dwudziestu lat, będąc właścicielem firmy F.U.H. „FACH”, boryka się ze wszystkimi problemami, które stwarzają kolejne polskie rządy zapalając tzw. „zielone światło dla małej
przedsiębiorczości”.

Gdyby żył w normalnym kraju, najprawdopodobniej nigdy nie zainteresowałby się działalnością publiczną. Mając nadzieję, że może coś zmienić, został jednym z założycieli Platformy Obywatelskiej w Rudzie Śląskiej. Stał się w tej partii niewygodny, gdy ujawnił swoje sympatie dla idei przywrócenia autonomii dla Śląska. Od prawie dziesięciu lat związany z Ruchem Autonomii Śląska. W ramach tego stowarzyszenia, startował między innymi w wyborach prezydenckich w Rudzie Śląskiej. Od ośmiu lat jest członkiem Zarządu RAŚ wywierając znaczący wpływ na kierunki jego rozwój.

W Ruchu jest osobą naprawdę wyjątkową. Jako jedyny członek zarządu i jeden z nielicznych członków RAŚ nie interesuje się zbytnio piłką nożną. Jego ulubionym sportem jest żeglarstwo, które uprawia czynnie. Mimo apodyktycznych cech charakteru, stara się słuchać argumentów członków swojej organizacji jak i rodziny. Szczególnie ceni sobie zdanie córki Grażyny, mgr politologi. Chociaż maturę z matematyki zdał, niekiedy przy bardziej skomplikowanych obliczeniach prosi o pomoc syna Pawła, studenta Uniwersytetu Warszawskiego.

Od pracy i działalności społecznej najchętniej odpoczywa czytając dobrą książkę dotyczącą socjologii lub historii Śląska. Na swoją wielką pasję, jaką jest fotografika nie ma ostatnio kompletnie czasu. Jako redaktor biuletynu bywa niekiedy uciążliwy. Co prawda puszcza nawet, te teksty z którymi się nie zgadza, ale trzeba poświęcić sporo czasu, aby przekonać go, o autentyczności wszystkich faktów czy dat.
Niżej podpisany, wie co mówi, gdyż doświadcza tego, średnio dwa razy w miesiącu.

Marek Sokół